آدمهای مهربان در
مقابل خوبی های یک طرفه شان هرگز احساس حماقت نمیکنندچون خوب بودن برای آنها عادت
شده
آدم
های مهربان از سر احتیاجشان مهربان نیستند آنها دنیا را کوچکتر از آن میبینند که
بدی کنند…
پس ببخشید تمام
دل گیری های زمانه را.
هم
دنیا را ببخشید، و هم مردمانش را.
دل
های شما جایگاه مهربانی خداست.
ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺑﺎﺑﺖ ﻋﺸﻖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺜﺎﺭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﯾﺪ
ﻭ
ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺭﺳﯿﺪﯾﺪ که ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﺷﻤﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ،
ﺍﻓﺴﻮﺱ
ﻧﺨﻮﺭﯾﺪ…
ﺷﻤﺎ
آن چیزی ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ، ﺑﺨﺸﯿﺪﯾﺪ…
آﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻛﻢ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ
"ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ"
ﯾﺎ
ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺻﻼ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﯿﺎﻭﺭﻧﺪ ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺸﺎﻥ
ﺭﺍ …
ﺑﻬﺸﺎﻥ
ﺧﺮﺩﻩ ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ !
ﺍﯾﻦ
ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ " ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ" ﺣﺮﻣﺖ
ﺩﺍﺭﺩ،
ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺩﺍﺭﺩ …
ﻭﻟﯽ
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻨﯽ، ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺍﺷﺘﻦ
ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ …
ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ
ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﯿﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺑﺨﻨﺪﯼ … ﺗﺎ
ﺗﻮ
ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺷﯽ …
ﺁﺯﺍﺭﺕ
ﻧﻤﯿﺪﻫﺪ …ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺸﻜﻨﺪ ….
ﺑﻪ
ﻫﺮ ﺩﺭﯼ ﻣﯿﺰﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ …
ﻣﻦ
ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺳﺘﺎﯾﻢ …