قفس روز مرگی را بشکن …

او به من گفت …
تو همانی که می اندیشی…
هرگاه به این اندیشیدی که تو یک عقابی …
به دنبال رویا هایت برو …
در آسمان زندگی اوج بگیر …
برو بالاتر ..
بالاتر تا خود قله قاف
به پائین نگاه نکن
جایگاه تو بالاست بالاتر …
تا خود خدا…
پرواز را از یاد نبر …
قفس روز مرگی را بشکن …
تو گوهر کان آفرینشی
ولی دریغ از پرواز
من به فکر افتادم تا تبری بردارم
و قفس های جهل و بی همتی خودم را بشکنم…
راستی شما پرواز را به خاطر دارید؟؟؟