مادر بزرگ باچارقدش اشکش را پاک کرد و گفت:

مادر بزرگ باچارقدش اشکش را پاک کرد و گفت: آخ دلم می خواست عاشقی کنم ولی نشد ننه.اونقده دلم می خواست یه دمپختک را لب رودخونه بخوریم ، نشد. دلم پر میکشید که حاجی بگه دوست دارم ونگفت
گاهی وقتا یواشکی که کسی نبود،زیر چادر چند تا بشکن می زدم.آی می چسبید.
گفت: بچه گی نکردم،جوونی هم نکردم.یهو پیر شدم
به چشمهای تارش نگاه کردموحسرت ها را ورق زدم
گفتم: مادر جون حالا بشکن بزن،بزار خالی شی
گفت:حالا که دستام دیگه جون ندارن؟
انگشتای خشک شده اش رو بهم فشار داد ولی دیگه صدایی نداشتند
خنده تلخی کرد و گفت:اینقدر به همه هیس نگید. بزار حرف بزنن. بزار زندگی کنن.آره مادر هیس نگو ، آدمیزاد از "هیس " خوشش نمی یاد