غروب که می شد مادرم سبزی هایی را که از باغچه چیده و شسته بود داخل یک سبد چوبی کنار حوض می گذاشت تا آبش کشیده شود ...
بعد آستین پیراهن چین دار آبی کم رنگش را بالا میزد و وضو میگرفت ،،
روی بهار خواب سجاده سبزش را پهن میکرد و با آن قد رعنایش قامت می بست ،،
عجب قیامتی بود در قدقامتش ...
سرانجام روزی به حکمت
همه اتفاقات زندگیتان پی خواهید برد!
پس فعلا به سردرگمی ها بخندید،
ازمیان اشکها لبخند بزنید
و همواره به خودتان یادآوری کنید،
که پشت هرحادثه ای دلیلی نهفته است
خوش بینی ، آهن ربای خوشبختی است
اگر مثبت بمانید
اتفاقات و افراد مثبت
به سمت شما جذب می شوند
درد و رنج
نشان آن است که
چیزی در شما باید تغییر کند…
رنج باعث می شود بزرگ شوید
پوسته امن خود را بشکافید
و خستگی ها را رها کنید
و تازه نَفَس تر از یک کودک
ادامه دهید.
آنانکه
زمستان را از پشت پنجره می بینند
و گرسنگی را
در کتابها می خوانند
نمی توانند نماینده مجلس شوند!
انسانیت مُرد که سگها
روی تختخواب خوابیدند
اما کودکی سر بر سنگ میگذارد تا بخوابد ...
جوانی کنید حتی اگر 70 سال سن دارید....
هیچکس مجبور نیست
انسان بزرگی باشد،
تنها انسان بودن کافیست...
آلبر_کامو
یک سینه حرف هست، ولی نقطه‌چین بس است
خاتون دل و دماغ ندارم ... همین بس است …
یک روز زخم خوردم یک عمر سوختم
کو شوکران؟ که زندگی اینچنین بس است …
عشق آمده‌ست! عقل برو جای دیگری
یک پادشاه حاکم یک سرزمین بس است !
